De Marnixring Erepenning 2015

Onder grote belangstelling werd op zondag 18 oktober in de Salons Van Dijck te Mechelen de Marnixring Erepenning 2015 uitgereikt aan Cyriel Moeyaert

 

<< Priester-leraar en later diocesaan inspecteur Nederlands, Cyriel Moeyaert is bezeten van de Nederlandse taal. Als leraar in Izegem richt hij ABN-kernen

op en was hij vol van het nieuwe ontledingssysteem van de taalkundige P.C. Paardekooper, professor aan de Kulak in Kortrijk, met wie hij een jarenlange kameraadschap en professionele vriendschap opbouwt. Samen publiceren zij de Beknopte ABN spraakkunst, met elf herdrukken zowat het meest succesvolle boek van uitgeverij De Standaard. Cyriel Moeyaert  verdedigt vurig het ABN en hij ziet geen conflict met zijn liefde voor de dialecten. Want, zegt hij, “de Frans-Vlaamse streektaal is een schatkamer van het Nederlands”...

 

Cyriel was geen kamergeleerde. Voor zijn dialectstudies doorkruiste hij meer dan een halve eeuw Frans Vlaanderen. Hij sprak met de mensen, bouwde vertrouwen op en noteerde merkwaardige woorden en uitdrukkingen. In 2005, na jarenlange deelpublicaties in tijdschriften kwam er een heus Woordenboek van het Frans-Vlaams. Het was het resultaat van gesprekken die hij decennialang had gevoerd met meer dan 250 Frans-Vlamingen, van Oostkapel aan de schreve tot Tatingem in Vlaams-Artesië. In boekvorm publiceerde Cyriel Moeyaert acht werken, alleen of met mede-

auteurs.

 

In 2005 nam het Davidsfonds de eerste druk van het Woordenboek van het Frans-Vlaams op zich. De tweede druk volgde in 2012 en de linguïst werkt in zijn woonplecke (woning) naarstig aan een nieuwe aanvulling. >> (*)

 

Geboren op 23 mei 1920, heeft Cyriel zijn leven volstrekt onbaatzuchtig ten dienste gesteld van het Nederlands en van de Nederlanden. Zijn hele leven lang heeft hij, aan de hand van documenten, teksten en foto’s een enorme encyclopedische kennis opgebouwd over de zuidelijkste Nederlanden; zijn leven staat als een monument voor onze taal en cultuur. Genoeg redenen om deze Erepenning tot een unieke gebeurtenis te maken. Dat die opdracht ook glansrijk is geslaagd danken we aan de Marnixringen Mechelen Gaston Feremans en Land van Playsantië.

 

Het evenement had plaats op een toplocatie in de Mechelse binnenstad :de salons Van Dijck, waar de Mechelse Marnixleden overigens kind aan huis zijn.

 

Na de verwelkoming door algemeen protocolmeester Gui Van Gorp richtte gastspreker minister-president Geert Bourgeois, nota bene een oud-leerling van de gelauwerde, zich in een met anekdoten doorspekte toespraak, rechtstreeks tot het publiek: “U zult begrijpen dames en heren dat ik vandaag bijzonder gelukkig ben met deze erepenning voor mijn goede vriend Cyriel Moeyaert.” En tot Cyriel zegde hij: “Beste Cyriel, van harte feliciteer ik u met deze verdienstelijke erkenning van uw levenslange inzet voor de Nederlandse taal en cultuur en voor onze zaak van de Zuidelijke Nederlanden. Rust elders, ‘Repos ailleurs’ klonk de leuze van Marnix.  Ik wens u nog vele jaren van noeste arbeid ten dienste van de Nederlandse gedachte.” De eerste burger van Vlaanderen voelde zich duidelijk goed omringd en sprak zowaar van “onze” Marnixring.

 

De laudatio werd verzorgd door Wido Bourel (MR Land van Playsantië). Ido is een rasechte Frans-Vlaming, die door zelfstudie Nederlands leerde en zich later in Vlaanderen vestigde. Daar bouwde hij een schitterende loopbaan uit. Hij kent Cyriel als geen ander. In zijn toespraak zette hij Cyriel’s levenswerk in de verf en beklemtoonde dat hij de doelstellingen, die aan de basis liggen van deze onderscheiding, als geen ander heeft belichaamd.

 

Daarop werd Cyriel vergast op een aloud Frans-Vlaams gebruik, het VIVAT SEMPER IN AETERNUM: De minister-president en Wido Bourel hielden een wit doek boven het hoofd van de gevierde, terwijl een gelegenheidskoor het vivat zong.

 

Algemeen voorzitter Jan Verleysen overhandigde dan de erepenning 2015 aan een ontroerde Cyriel Moeyaert. Naar het krasse en zelfbewuste dankwoord van de gelauwerde werd muisstil geluisterd. De emotie in de zaal was voelbaar.

 

De organiserende ringen verlegden meer dan een steen in de rivier om dit evenement de nodige culturele uitstraling te geven. Een beklijvend muzikaal programma, dat geheel draaide rond de historische vereniging (en scheiding) van de Nederlanden, liet niets onverlet om ons trots te maken op onze serviceclub.

 

Remy Appermont,

MR Land van Playsantië

(*) Wido Bourel