Hoelang nog zal dat zinloos en gevaarlijk taalgeëxperimenteer blijven duren ?

Jarenlang werd in het Koninkrijk België strijd gevoerd om eerst en vooral Nederlandstalig onderwijs uit te bouwen en vervolgens degelijk Nederlandstalig onderwijs aan te bieden. En het resultaat is dat het Nederlandstalige deel van België over een onderricht op een hoog peil en een kwaliteitsvol onderwijsnet beschikt.

 

Van La Flandre naar Flanders ?

Bepaalde Vlaamse politici van uiteenlopende partijen en eminente academici houden tot vervelens toe pleidooien voor meer vakken in een andere dan de Nederlandse taal. En die andere taal is vanzelfsprekend het Engels. Dit pleidooi neemt hemeltergende proporties aan, en het is niet alleen zinloos maar het dreigt vooral gevaarlijk te worden. Het Engels wordt opgedrongen op een moment dat, ondanks hoog aangeschreven onderwijs in het Nederlands, nog steeds meer dan de helft van de Vlamingen zich niet eens vlot in het Algemeen Nederlands weet uit te drukken. Men hoeft maar naar de Vlaamse televisiezenders te kijken om vast te stellen hoeveel spontaan ondervraagde Vlamingen moeite hebben om een samenhangend Nederlands taalgebruik te hanteren. Daarnaast vindt ook een groeiend aantal Nederlanders het niet zo erg dat er slordig met het Nederlands wordt omgesprongen. Met ondertiteling van Nederlandse en Vlaamse televisieseries of geïnterviewde Vlamingen en Nederlanders tot gevolg.

 

Steeds meer Walen leren Nederlands

In Brussel en langsheen de taalgrens worden de Nederlandstalige scholen

overspoeld door Franstaligen en anderstaligen. In veel gevallen vormen zij de overgrote meerderheid. Dit is een positieve trend, die een te groot aantal Vlamingen dan weer met ontstentenis gadeslaan. Het besef bij niet-Nederlandstaligen blijft groeien dat meertaligheid verwerven enkel in het Nederlandstalig onderwijs mogelijk is en enkel in de homogeen Nederlandstalige onderwijsinstellingen, met de nadruk op Nederlandse taalhomogeniteit.

 

Graag tegengas

Hoe kan men die Vlaamse én Nederlandse politici en academici, die pleitbezorgers voor het Engels zijn, ervan overtuigen dat meer Engels in het hoger al dan niet universitair onderwijs geen enkele meerwaarde betekent. Erger nog, het gebruik van het Engels uitbreiden naar het secundair onderwijs staat gelijk met het degraderen van het Nederlands.

De doorsnee Vlaming weet zich doorgaans uit de slag te trekken in twee of drie talen, en vaak ook in een vierde. De anderstaligen, die school liepen in het Nederlands, kunnen zich over het algemeen ook in meer dan één taal uitdrukken. En dat ondanks of eerder dankzij taalhomogeen Nederlands onderwijs.

 

Ondertussen verspreidt het Engels zich geruisloos verder. Het is de hoogste tijd om met wat tegengas op de proppen te komen. Laat ons een halt toeroepen aan dat “talengeëxperimenteer” en in de eerste plaats het Nederlands koesteren.

 

 

Leo N.J. Camerlync, 

MR Brussel Kats